Ostra trwa kilka dni, gdy o przewlekłej mówi się, gdy rozluźnienie stolców utrzymuje się przez minimum dwa tygodnie. Przyczyny biegunek: błędy dietetyczne - rozluźnienie kału może być efektem zjedzenia czegoś podczas spaceru, nagłej zmiany karmy lub nietolerancji któregoś ze składników karmy. Ten rodzaj biegunki zatrzymać Nigdy nie zabieraj psu tego co ma, gdy to ma. Pies musi się dowiedzieć, że twoja obecność równa się zysk. Je gryzak, który mu dałeś? Zbliż się na komfortową dla psa odległość, czyli taką gdzie pies zauważa twoją obecność, ale nie rzuca ci krzywych spojrzeń, nie odwraca się do ciebie tyłkiem ani nie przyspiesza konsumpcji. Dziąsła mogą krwawić i boleć psa przy ich dotykaniu. Do najpowszechniejszych objawów towarzyszących zapaleniu dziąseł u psa zalicza się: nieprzyjemny zapach z pyska; żółty lub brązowy nalot na zębach i tuż przy linii dziąseł; wyraźnie zaczerwienione, obrzęknięte lub krwawiące dziąsła; ślinotok; trudności w gryzieniu Napady padaczkowe u psów pojawiają się, jako małe wstrząsy elektryczne w mózgu, a pierwszy epizod zwykle pojawia się, gdy pies jest jeszcze szczeniakiem. Chociaż średni czas trwania wynosi do dwóch minut zdarzały się przypadki, które trwały do pół godziny, oczywiście z bardzo poważnymi konsekwencjami dla zwierzęcia. Sprawdź, czy znasz swoje obowiązki. Niewiedza może drogo kosztować. Maciej Suchorabski. 6 września 2013, 16:07. Ten tekst przeczytasz w 4 minuty. Pies / ShutterStock. Posiadanie zwierząt wiąże się z szeregiem obowiązków, które nakłada na nas prawo. Aby uniknąć wchodzenia z nim w konflikt, warto zapoznać się z przepisami, które Co Zrobić Gdy Pies Kaszle? Czy wiesz, co zrobić, gdy twoj pies kaszle? Kaszel u psów może mieć wiele przyczyn, od infekcji bakteryjnych po alergie. Należy zatem udać się do weterynarza, aby zdiagnozować problem i zapobiec jego powtarzaniu się. W tym artykule omówimy kilka rzeczy, które możesz zrobić w domu, aby pomóc swojemu psu, gdy . Recommended Posts Share Moja 10 tygodniowa sunia zaczęła jeść własne odchody. Wychodzę z nią na spacery co dwie nieraz półtorej godziny i w ciągu dnia jest ok, w domu nie zrobi na dworze nie je. Ostatni spacer ma ok 23 a pierwszy ok 6 i problem pojawia się w nocy, przeważnie co drugą lub co trzecią noc nie wyrabia po prostu i zrobi w pokoju w którym jest zamknięta ze mną na noc. Robi w wyznaczonym przez siebie miejscu gdzie są wyłożone gazety lub ręczniki kuchenne. Bibi nie sygnalizuje jeszcze, że jej się chce i przeważnie jak się już budzę w nocy to widzę nieraz już tylko ślad na papierze po kupie. A i tak samo jest jak nieraz ją muszę samą zostawić na dłużej i o ile samotność znosi dobrze, to kupę jak zrobi zawsze się dobiera do niej. Jest to frustrujące i nie wiem jak ją tego oduczyć gdy nie mogę natychmiast zareagować. A i tak nie wiem jak bym zareagował, po prostu szybko sprzątnął, żeby się do tego nie dobrała. Nigdy nie karałem jej za to że robiła w domu więc na pewno to nie jest ze strachu. Może chce posprzątać po sobie czy co, ktoś może coś doradzić? Quote Link to comment Share on other sites Share Zjadanie kup to nic nowego wśród psów, głównie małych. Czasami wynika to z ciekawości, czasami winna jest flora bakteryjna, czasami nuda. Miałam podobny problem u nieco starszego szczeniaka i wet polecił mi żwacze wołowe. Pomogły, pies nadal je systematycznie zjada. Ale Twoja sunia jest jeszcze za mała. Na Twoim miejscu zrobiłabym rzecz najprostszą - budzik na 2 lub 3 i wyjście nocne na kupę. Wyeliminujesz sam na sam ze "smakołykiem". Edit: A czym ją karmisz? Quote Link to comment Share on other sites Share Właśnie, to jest brak flory bakteryjnej bo szczeniak jej jeszcze nie ma i w ten sposób sobie uzupełnia. Spróbuj kupić wołowe mięso, potrzymaj dwa dni w lodówce i dawaj jej po trochu, powinno jej przejść. U mnie pomoglo a poradziła mi to znajoma mówiąc - zrób jej smierdziela czyli mięso z zapaszkiem. Bo moja szczeniara też próbowała zjadać kupy, co gorsze ludzkie na spacerach. Quote Link to comment Share on other sites Share 9 minut temu, dwbem napisał: zrób jej smierdziela czyli mięso z zapaszkiem :))))) No właśnie! Żwacze też niezwykle "pięknie" pachną! Mój pies chętnie zjadał kocie i końskie kupy. Jeszcze od kuwety jestem w stanie go skutecznie odizolować, ale końskie rarytasy niestety czasami spożywa. Dla psa zawierają one dużo substancji mineralnych i wysoką zawartość magnezu oraz pewne rodzaje bakterii. No, ale to nic miłego i bezpiecznego. Znacznie ograniczyłam zainteresowanie odchodami, ale niestety zdarza się... Quote Link to comment Share on other sites Author Share Najgorsze jest to, że już robi normalne kupy ale gdy się do takiej dobierze to kolejne są już jak wisła ;) no chyba tak będę robić, że w nocy na jakąś 3 budzik i spacer, spróbuję też małe porcje żwaczy nawet jak ma po nich mieć biegunkę to lepiej od nich niż od swojej kupy. Dziękuję za odpowiedzi. Edit. Karmie ją Brit Puppies Edit2. A jeżeli to o florę bakteryjną chodzi to można dać np łyżkę kefiru? Bo na ludzi to działa. Quote Link to comment Share on other sites Join the conversation You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account. Pod tym tytułem przedstawimy problem, który z pewnością jest znany wielu właścicielom psów różnych ras i w różnym wieku. Powodów, dla których pies nie chce jeść jest wiele. Często przyczyną braku apetytu jest choroba zwierzęcia i wtedy występuje wraz z innymi objawami. Niechęć do jedzenia u pieska może się również pojawić po szczepieniu, z powodu podróży w nieznane miejsce, przez uraz psychiczny lub zwykłą wybredność. Zanim więc zaczniesz wprowadzać jakieś zmiany w diecie psa zastanów się dobrze, bo być może tak naprawdę problem jest błahy. Jeżeli Twój pies nie ma żadnych objawów choroby, na początek proponuję spróbować coś urozmaicić, np. – może mieć przejawy braku apetytu bo dajesz mu tylko i wyłącznie suchą karmę lub -jeśli karmisz go wędlinami to nie chce jeść suchej karmy bo przecież czeka na kiełbasę. Jeśli więc Twój pies nie chce jeść, ponieważ jest wybredny, można zastosować szereg metod, które wyeliminują ten stan rzeczy i przywrócą prawidłowy wszystkim ograniczyć wydatki na smakołyki i powoli oduczać zwierzę od jedzenia wykwintnych pokarmów a już w żadnym wypadku nie dawać pamiętać o regularnym karmieniu psa. Dorosły pies powinien jeść raz bądź dwa razy dziennie. Podawanie kilku mniejszych porcji jest zalecane psom zagrożonym skrętem żołądka oraz psom pracującym o bardzo wysokim zapotrzebowaniu energetycznym. Należy pamiętać by nie karmić psa bezpośrednio przed treningiem bądź korzystnym sposobem na apetyt dla psa jest zabieranie go na spacer przed każdym posiłkiem i solidna dawka ćwiczeń. Dzięki temu pies będzie nie tylko zmęczony, ale przede wszystkim głodny. Powinien, zatem zjeść wszystko, co znajduje się na talerzu. Jak widzisz, że pies odchodzi od miski, przerywa jedzenie, konsekwentnie zabierasz nie powinien mieć non stop dostępu do pełnej miski; posiłki powinny być podawane w stałych porach, a niezjedzony pokarm należy zabrać po upływie 15 minut od podania (taki system ma wiele zalet, min. zapobiega wykształceniu u psa nawyku wybrzydzania, psuciu się jedzenia oraz wyraźnie stawia człowieka w pozycji przewodnika stada, który wydziela zasoby)Warto nauczyć psa aby porę jedzenia kojarzył z jakimś sygnałem. Może to być brzęk łyżki o miskę, gwizdnięcie czy klaśnięcie – obojętnie. Psy szybko się uczą, więc robiąc tak przez kilka dni pies to zapamięta, będzie wiedział, że to pora posiłku i przybiegnie do miski z każdego zakątka mieszkania lub może, że pies odmawia jedzenia, gdyż nie toleruje jakichś konkretnych składników, bądź pokarmów . Spróbujmy więc urozmaicić jego dietę tak by mógł wybrać pokarm jaki mu rzeczą jest zachowanie odpowiedniej higieny . Zawsze podajemy jedzenie w czystej misce. Jeżeli w misce pozostaną resztki z poprzedniego dnia, nie pozostawiamy ich i nie zmuszamy psa do konsumpcji z brudnego naczynia. Oczywiście, w żadnym razie nie powinniśmy posądzać psa o wybredność przed wykonaniem badań diagnostycznych wykluczających wszystkie choroby, bo jak zostało wspomniane na wstępie, zmniejszenie łaknienia często może świadczyć o rozwoju takich schorzeń jak: problemy z zębami i dziąsłami, które czynią rzucie niezwykle bolesną czynnością,infekcje, które sprawiają, że zapach i smak jedzenia wydają się bardzo odpychające,niestrawność,zaparcia,pies może cierpieć z powodu depresji,nagłe zmiany temperatury,pies może cierpieć z powodu zaburzeń hormonalnych,problemy związane z pracą organów wewnętrznych takich jak wątroba i nerki,choroby serca,nowotwory. Na zakończenie życzymy Waszym psiakom zdrowia i wilczego apetytu. Jakie są przyczyny zaparć u psa? Co robić, kiedy pies ma zaparcia? Czy od razu trzeba udać się do lekarza weterynarii, jeśli pies ma problemy z wypróżnianiem? Na te wszystkie pytania odpowiadam w poniższym artykule. Prawidłowo zbilansowana dieta jest kluczowa, jeżeli chodzi o zdrowie naszych psów. Piękna, lśniąca sierść, duża aktywność naszego pupila, apetyt, regularność wypróżnień, kał o odpowiedniej konsystencji, czy brak wzdęć i gazów świadczą o tym, że karma jest prawidłowo dobrana. A co dzieje się, gdy u psiaka pojawią się problemy żołądkowo-jelitowe, takie jak wymioty, biegunki czy zaparcia. I czym są te ostatnie? Zaparcie, zatwardzenie i obstrukcja to synonimy, które określają utrudnione oddawanie kału, zmniejszoną częstość oddawania kału, gromadzenie się kału w okrężnicy/prostnicy. A jak często pies powinien oddawać kał? Częstość wypróżniania u psa nie jest ściśle określona, jednak większość zwierząt oddaje kał co najmniej raz dziennie. Ponieważ wahania osobnicze są jednak stosunkowo duże, za nieprawidłowe powinno się uważać zmniejszenie częstotliwości wypróżnień, a nie ich liczbę. Opróżnianie u psa. Jak to działa? Czas opisać mechanizm wypróżniania u czworonożnych pupili. Skurcze odcinkowe mieszają odchody, pozwalają także na wydajniejsze wchłanianie zwrotne wody i regulację zawartości elektrolitów. Z tego powodu czas pasażu przez jelito się wydłuża. Ruch treści w kierunku doodbytniczym jest niewielki. Dopiero tzw. ruchy masowe, czyli obkurczanie się dużych fragmentów okrężnicy, przesuwają kał. Gdy masy kałowe przesuwane są do prostnicy, jej ściana ulega rozszerzeniu. Stymulowany na drodze łuku odruchowego zwieracz wewnętrzny zaciska się mocniej, co zapobiega oddawaniu kału. Do prostnicy dostaje się coraz więcej kału i ściana dalej ulega rozszerzeniu. Proces ten trwa do momentu, w którym osiągnięty zostaje poziom podrażnienia, wtedy następuje wydalenie kału. Wypróżnienie możliwe jest także przez świadome rozluźnienie zwieracza zewnętrznego i pracę tłoczni brzusznej. Przemieszczanie się kału podlega prawom parcia i oporu. Do zaparć dochodzi natomiast wtedy, kiedy ciśnienie okrężnicy, przy którym masy kałowe mogą być transportowane, jest mniejsze niż opór (np. prostnicy). Zatwardzenie u psa – przyczyny Jak już wiemy, ruch kału odbywa się w następstwie parcia i oporu. Zwiększenie oporu może mieć przyczyny pozaścienne oraz związane ze ścianą jelita lub jego światłem. Przyczyną zatwardzenia u psa mogą być: złamania miednicy, powiększenie prostaty, nowotwory miednicy/odbytu, przepuklina kroczowa, zwężenie okrężnicy, nowotwór okrężnicy/prostnicy, atrezja odbytu. Osobną grupą procesów powodujących zwiększony opór są stany bólowe związane z oddawaniem kału. Wypróżniając się, zwierzę odczuwa ból, stara się więc tego unikać. W takim przypadku zazwyczaj związane jest to ze schorzeniami krocza, takimi jak przetoki odbytu, zapalenie zatok przyodbytowych, ropień zatoki przyodbytowej, czy rany kąsane. Kolejną przyczyną zaparć mogą być ciała obce (kości, piasek, sierść), a nawet czynniki środowiskowe – np. brak spokoju przy oddawaniu kału. Obniżone ciśnienie w okrężnicy może pojawić się przy problemach nerwowo-mięśniowych, np. choroby odcinka L4-S3 rdzenia kręgowego, przy zespole końskiego ogona, wypadnięciu jądra miażdżystego, nowotworach oraz deformacjach – wady kręgosłupa, zapalenie zwojów nerwowych i nerwów okrężnicy. Kolejne przyczyny obniżonego ciśnienia w okrężnicy to przyczyny wewnątrzwydzielnicze, takie jak niedoczynność tarczycy, pierwotna nadczynność przytarczyc, czy nadczynność kory nadnerczy. Zatwardzenie u psa może pojawić się także przy podawaniu niektórych leków, takich jak leki antycholinergiczne, opiaty, środki kontrastowe zawierające siarczan baru. Zaparcia u psa – objawy Pies, który ma problem z oddaniem kału, jest z reguły niespokojny, domaga się częstszych spacerów, przyjmuje charakterystyczną postawę do oddawania kału, jednak albo wydala bardzo małą ilość suchego i twardego kału, albo w ogóle nic nie jest w stanie wydalić. Podczas tych czynności może piszczeć, stękać i denerwować się. Może zachowywać się nieswojo z powodu bolesnych skurczów brzucha, które powodują zaparcia u psa. Jak pomóc pupilowi? Jak widzimy, przyczyn zaparć może być bardzo wiele. Jeśli zauważysz, że Twój pupil ma problem z oddaniem kału, udaj się do lekarza weterynarii. Niektóre przyczyny zaparć są bardzo błahe i szybko wszystko wraca do normy, nawet bez pomocy specjalisty, jednak zdarza się, że problem jest dużo bardziej poważny. Zatwardzenie u psa – domowe sposoby Jak pomóc psu w domu, zanim udamy się do lekarza weterynarii? Zachęć psa do wypicia większej ilości wody Możesz dodać wodę do jego ulubionej mokrej karmy lub spróbować podać wodę doustnie za pomocą łyżeczki czy strzykawki – powoli, małymi porcjami, żeby nie doszło do zachłyśnięcia. Dodaj do jedzenia więcej błonnika Może to być ugotowany, razowy makaron lub ugotowane warzywa. Można też podać karmę komercyjną ze zwiększoną ilością błonnika lub dosypać błonnik w proszku do jedzenia. Podaj psu laktulozę Laktuloza jest niewchłanialnym środkiem przeczyszczającym, metabolizowanym przez bakterie okrężnicy do kwasu mlekowego i innych kwasów organicznych, które wywierają efekt osmotyczny i stymulują wydzielanie płynu okrężniczego i ruchy propulsywne. Laktuloza podawana jest w postaci syropu co 8-12 godzin w dawce 1-3 ml/kg doustnie. Efekt działania pojawia się po 6 godzinach od podania, a miejscem działania jest jelito grube. Laktuloza jest bardzo bezpiecznym lekiem, nawet w przypadku długotrwałego stosowania. Dodaj do karmy trochę oleju np. rzepakowego lub słonecznikowego To także powinno pomóc psu przy zaparciu. Pamiętaj, żeby nie dawać zbyt dużo oleju, aby nie doprowadzić do gwałtownego wydalania kału. Spróbuj podać psu czopek doodbytniczy Można je stosować jako zamiennik lewatyw. Niestety większość psów nie chce współpracować z właścicielem przy próbie aplikacji czopka do odbytu, co sprawia, że ich zastosowanie jest rzadkie. Jeśli pies nie protestuje, można podać mu 1-3 czopków pediatrycznych glicerynowych doodbytniczo. Jeśli żadna z tych metod nie podziałała, pies odmawia jedzenia i współpracy lub jeśli nie chcesz eksperymentować na własną rękę, udaj się z psem do lekarza weterynarii. Co na zatwardzenie u psa? Wizyta w gabinecie weterynaryjnym Lekarz weterynarii przeprowadzi dokładny wywiad, badanie kliniczne oraz rektalne. Niektóre zwierzęta wymagają do takiego badania sedacji. Podczas badania lekarz zwróci uwagę na okolicę odbytu – zatoki przyodbytowe, przetoki okołoodbytnicze, pierścień odbytowy, przebieg prostnicy, powierzchnię prostnicy, miednicę, prostatę i cewkę moczową. Kolejne badanie to badanie neurologiczne. W przypadku złego stanu ogólnego należy wykonać badanie krwi i moczu, czasem konieczne są także badania obrazowe. Jeśli jest taka potrzeba, lekarz weterynarii wykona lewatywę. Leczenie może być bardzo różne, wszystko zależy od przyczyny, która spowodowała zaparcia u psa. Profilaktyka. Co robić, kiedy problem nawraca i pies ma zatwardzenie? Jeśli u Twojego psa problem zaparć nawraca, ważne może być podawanie doustnych środków przeczyszczających, jednak ich działanie jest ograniczone. Żywienie bogate we włókno może pobudzić motorykę jelit, ponieważ przyspiesza pasaż treści jelitowej, zwiększa zawartość wody w kale, a także częstość oddawania kału. Można stosować celulozę, metylocelulozę lub babkę płesznik w postaci dostępnych bez recepty dodatków. Do leków pobudzających perystaltykę jelita grubego należy ranitydyna, nizatydyna. Warto też wybrać środki rozluźniające, takie jak laktuloza lub bisakodyl. Pamiętajmy, że przy takich przypadłościach jak zaparcia najważniejsza jest odpowiednia dieta i wartościowa karma dla dorosłych psów. Badania pokazują, że większą skłonność do zaparć mają psy karmione dietami domowymi – są to diety najczęściej niedoborowe, nieprawidłowo zbilansowane i ze zbyt małą ilością błonnika. Jak tego uniknąć? Warto dla swojego pupila wybrać odpowiednią karmę, która nie tylko zaspokoi jego apetyt, ale i zadba o jego samopoczucie. Spis treści:1. Dlaczego pies ucieka?2. Komu zgłosić zaginięcie psa?3. Jakie kroki jeszcze podjąć?4. Jak zminimalizować ryzyko zaginięcia psa? Wielu opiekunów psów drży przed takim momentem: świadomość, że Twój ukochany pupil jest sam, zagubiony gdzieś w świecie pełnym niebezpieczeństw, aut, innych psów czy ludzi potrafi być paraliżująca. Ale nie daj się ogarnąć lękom, ponieważ w takiej sytuacji nie ma czasu do stracenia. Trzeba działać jak najszybciej, aby zwiększyć szanse na odnalezienie zwierzęcia! Dlaczego pies ucieka? Ucieczka może przytrafić się nawet bardzo dobrze ułożonym psom. Pamiętajmy, że wiele ras ma bardzo silny instynkt łowiecki, który może okazać się ważniejszy niż przywoływanie przez właściciela. Nie wiele trzeba, by np. spuszczony ze smyczy w lesie pies rzucił się w pogoń za zającem i już nie wrócił. Drugą przyczyną może być też strach, pies może się rzucić do ucieczki w obawie przed czymś i zdezorientowany nie umieć wrócić. Często niestety takie rzeczy zdarzają się także przez niedopatrzenie opiekuna. Jeśli mamy dom z ogrodem i nasz pies jest często wypuszczany na dwór, zawsze należy upewnić się, że brama czy furtka są zamknięte, a płot oddzielający nas od ulicy czy sąsiada nie jest gdzieś przerwany czy podkopany. Szczególnie młody, jeszcze nie aż tak przywiązany do opiekuna pies może skorzystać z okazji, aby zwiedzić trochę świata. Mimo największych starań właściciela, często nie jesteśmy w stanie zapobiec takiej sytuacji, jak ucieczka czy zagubienie się psa. Dlatego dobrze wiedzieć, jak się zachować, gdy to się przytrafi. Komu zgłosić zaginięcie psa? Bardzo istotne będzie poinformowanie o zaginięciu Twojego pupila straży miejskiej, lecznic weterynaryjnych oraz schronisk w najbliższej okolicy. Pamiętaj, aby podać wszelkie niezbędne dane o psie: opis wyglądu (najlepiej ze zdjęciem), miejsce zaginięcia oraz dane kontaktowe do siebie. Listę schronisk, które należy zawiadomić, znajdziesz na stronie internetowej swojej gminy lub gminnego Wydziału Ochrony Środowiska. Warto także zgłosić zagubienie się psa na policji. Jakie kroki jeszcze podjąć? Poinformuj sąsiadów oraz znajomych psiarzy z okolicy o Twojej zgubie. Poproś, by na spacerach zwracali szczególną uwagę na otoczenie i wypatrywali Twojego pupila. Wydrukuj także ogłoszenia i rozwieś je po okolicy: na słupach, drzewach, w sklepach, w swoim bloku, w parku, do którego często chodzicie, w okolicach bliskich miejscu zagubienia. W ogłoszeniu koniecznie umieść zdjęcie swojego psiaka (najlepiej kolorowe), jego imię, wagę, opis wyglądu, cechy szczególne, kolor obroży, szelek, a nawet takie informacje jak to, że pies miał na sobie w chwili zaginięcia np. obrożę przeciw kleszczom. Oczywiście pamiętaj o załączeniu swoich danych kontaktowych. Jeśli możesz sobie na to pozwolić, warto wspomnieć o nagrodzie za pomoc w odnalezieniu psa. Jeśli Twój pies był zaczipowany i zarejestrowany w bazie zwierząt, upewnij się że Twoje dane w bazie są aktualne. Dane z czipa mogą zostać odczytane przez lecznice weterynaryjne, schroniska i straż miejską. Jeśli nie zarejestrowałeś czipa swojego psa, możesz to w każdej chwili nadrobić za drobną opłatą, np. w bazie zwierząt Safe Animal W serwisie tym znajdziesz formularz, który po wypełnieniu będzie opublikowany na stronie bazy oraz w portalach społecznościowych. Polecamy także przejrzeć bazę znalezionych zwierząt na stronie, a nuż Twój pies już tam figuruje. Gdzie jeszcze możesz poszukiwać swojego psa lub postawić świat na nogi, by go szukał? Internet i portale społecznościowe to Twoja wielka szansa na odnalezienie psa! Przeszukaj profile publiczne – takie, jak profil miasta czy określonego rejonu w mieście i grupy w mediach społecznościowych, np. grupy zrzeszające mieszańców danej dzielnicy, miasteczka, grupy miłośników zwierząt, itp. Ktoś mógł znaleźć Twojego psa i umieścić tam informacje. Warto też samemu umieścić na takich grupach ogłoszenie – analogiczne do opisanego wyżej ogłoszenia drukowanego, czyli zawierające kompleksowe informacje o psie i Twoje dane kontaktowe. Jeśli Twój pupil to pies rasowy polecamy również przejrzeć serwisy ogłoszeniowe typu OLX czy Allegro. Nie możemy niestety wykluczyć opcji, że pies nie tyle zaginął, ile został skradziony, np. sprzed sklepu. Jak zminimalizować ryzyko zaginięcia psa? Aby zabezpieczyć się zawczasu przed zagubieniem się pupila i oszczędzić sobie stresu, warto wszczepić psu czip. Pamiętaj, że samo zaczipowanie nie wystarczy, należy także zarejestrować psa w bazie zwierząt, wraz z własnymi danymi kontaktowymi. Możesz także założyć psu tzw. adresówkę z danymi kontaktowymi lub tracker GPS. Jeśli akcesoria, jakich używasz do wyprowadzania psa – obroża, szelki czy smycz, noszą już znaki czasu i tu się coś nie dopina, a tam się przetarło, lepiej je wymienić na sprawnie funkcjonujące i poprawnie spełniające swoją funkcję. Mamy nadzieję, że nasze wskazówki pomogą Wam w szybkiej i skutecznej reakcji w przypadku zaginięcia psa, ale oczywiście życzymy, abyście nigdy nie musieli przeżywać traumy związanej z taka sytuacją. Jeśli jednak się przytrafi, działajcie szybko, a my trzymamy z całej siły kciuki za powodzenie poszukiwań!

co zrobic gdy pies je wlasne odchody