🐕‍🦺 Dobrowolne Poddanie Się Egzekucji Koszt Aktu

Zbywca mieszkania z pieniędzy uzyskanych z kredytu zamierza zakupić dom, który już zadatkował. Ponieważ będzie mu potrzebne kilka dni na opróżnienie lokalu i przekazanie kluczy, poprosił o dodanie poniższego wpisu do aktu notarialnego: „sprzedający zobowiązuje się w ciągu 14 dni do przekazania lokalu oraz wymeldowania”. Prawomocny wyrok o zezwoleniu na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności nie podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Karnego. § 3. Uiszczenie określonej kwoty tytułem kary grzywny za przestępstwo skarbowe w drodze dobrowolnego poddania się odpowiedzialności nie stanowi przesłanki recydywy skarbowej określonej w art. 37 § 1 pkt 4. Wniosek o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności sprawca przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego może złożyć w postępowaniu przygotowawczym zanim wniesiony zostanie akt oskarżenia (art.142 §1 k.k.s.). O tym prawie powinien być on pouczony przed pierwszym przesłuchaniem. REKLAMA. Autopromocja. Wniosek o nadanie klauzuli wykonalności sąd rozpoznaje niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni od dnia jego złożenia, stosownie do art. 7811 k.p.c. W postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu, w którym dłużnik poddał się egzekucji, sąd nie dokonuje już oceny ważności czynności prawnej [1], a Wypisy tego aktu należy wydawać również Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. 1Należy określić kwotę maksymalną, która wynosi 120% kwoty udzielonej pożyczki zgodnie z umową. 2Należy określić termin obejmujący okres, na który udzielona została pożyczka, w tym okres trzech lat po upływie okresu, na który udzielona Rygor egzekucji u notariusza. Kancelaria Notarialna Sobańska-Tiutiunik, Szymański posiada wieloletnie doświadczenia w obsłudze notarialnej transakcji na rynku nieruchomości, w tym w szczególności z wykorzystaniem instrumentu oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji w trybie Art. 777 k.p.c.Sporządzanie aktów notarialnych . Kiedy zabezpieczyć wierzytelność Zabezpieczenia można zastosować zarówno do sprzedaży towarów, jak i usług. Należy je dopasować w zależności od wartości sprzedaży, czasu, jaki masz na przygotowanie transakcji, oraz od dodatkowych kosztów, które ty i twój kontrahent jesteście w stanie ponieść. Przede wszystkim pamiętaj , że zabezpieczenie wierzytelności będzie miało sens, gdy pomyślisz o nim odpowiednio wcześniej – na etapie podpisywania umowy. Później umowa będzie realizowana już bez zabezpieczenia, a wprowadzenie go – za wyjątkiem poręczenia – będzie wymagało zgody dłużnika. To może ograniczać twoją siłę negocjacyjną. W dalszej części dowiesz się, na czym polegają wybrane metody zabezpieczenia: poręczenia, gwarancje bankowe, dobrowolne poddanie się egzekucji, zastawy i hipoteki. Są to zabezpieczenia stosunkowo łatwe do zastosowania i powszechnie występujące w obrocie gospodarczym. Na przykład z gwarancją bankową można się często spotkać przy okazji zamówień publicznych. Oprócz tych metod są także inne rodzaje zabezpieczenia, na przykład: weksle, akredytywa, gwarancja ubezpieczeniowa, przewłaszczenie na zabezpieczenie czy zastrzeżenie własności rzeczy sprzedanej. Wybór odpowiedniego zabezpieczenia należy dostosować do potrzeb wynikających z relacji, która wiąże sprzedającego z partnerem biznesowym. Poręczenie Poręczenie jest umową, która zapewnia ci dłużnika zapasowego. W umowie poręczenia ktoś – osoba trzecia – zobowiązuje się względem ciebie, że spłaci twojego dłużnika, jeśli dłużnik ci nie zapłaci. Twój dłużnik zapasowy nazywa się poręczycielem. Pamiętaj! Żeby poręczenie było ważne, oświadczenie poręczyciela powinno być na piśmie. Z punktu widzenia wierzyciela kluczowe jest to, w jaki sposób poręczyciel odpowiada za dług. Po pierwsze, o zakresie odpowiedzialności poręczyciela rozstrzyga zakres zobowiązania dłużnika aktualny w danym momencie. Jednak żadne z twoich późniejszych działań z dłużnikiem, na przykład dodatkowe umowy zwiększające jego dług, już po zawarciu umowy poręczenia, nie może zwiększyć zobowiązania poręczyciela. Możesz się umówić z poręczycielem, że będzie odpowiedzialny na przykład za kwotę niższą niż twój dłużnik, ale nie może być odpowiedzialny za wyższą kwotę niż twój dłużnik. Natomiast aktualność długu oznacza, że twój poręczyciel odpowiada za cały dług, w tym między innymi za odsetki. Po drugie, poręczyciel odpowiada całym swoim majątkiem. Po trzecie, obowiązuje tak zwana zasada solidarności twojego dłużnika i poręczyciela – możesz dochodzić całości lub części zapłaty od dłużnika i poręczyciela, a możesz tylko od dłużnika lub tylko od poręczyciela. Jednak fakt odpowiedzialności poręczyciela nie zwalnia z niczego twojego dłużnika. Masz też pewne obowiązki wobec poręczyciela. Na przykład jeżeli dłużnik opóźnia się z zapłatą, powinieneś zawiadomić o tym niezwłocznie poręczyciela. Ponadto jeżeli wyzbędziesz się zabezpieczenia długu albo środków dowodowych, ponosisz względem poręczyciela odpowiedzialność za wynikłą stąd szkodę. Pamiętaj! Przepisy regulują wiele szczególnych sytuacji, które mogą mieć miejsce między poręczycielem a dłużnikiem. Przykładowo, zgodnie z art. 885 Kodeksu cywilnego poręczyciel powinien niezwłocznie zawiadomić dłużnika o dokonanej przez siebie zapłacie długu, za który poręczył. Gdyby tego nie uczynił, a dłużnik zobowiązanie wykonał, nie może żądać od dłużnika zwrotu tego, co sam wierzycielowi zapłacił, chyba że dłużnik działał w złej wierze. Jeżeli wierzytelność była zabezpieczona poręczeniem, to poręczenie wygasa z chwilą przejęcia długu (w przypadku umowy o przejęcie długu), chyba że poręczyciel wyrazi zgodę na dalsze trwanie zabezpieczenia. Gwarancja bankowa Gwarancja bankowa jest jedną z czynności bankowych – jak sama nazwa wskazuje, udziela jej bank. Możesz poprosić dłużnika, aby zawarł umowę z bankiem, na podstawie której zostanie wystawiona gwarancja bankowa, czyli jednostronne zobowiązanie banku gwaranta. Gwarancja bankowa polega na tym, że bank zobowiązuje się, że po spełnieniu przez ciebie określonych warunków zapłaty, zapłaci ci określoną sumę pieniędzy bezpośrednio albo za pośrednictwem innego banku. Innymi słowy: dłużnik zawiera z bankiem umowę o gwarancję i na podstawie tej gwarancji będziesz mógł żądać od banku zapłaty pieniędzy, na przykład w wysokości długu, który jest winien ci dłużnik z tytułu umowy-zlecenia, jeśli nie zapłaci długu zgodnie z umową-zleceniem. Z perspektywy gwarancji posiadasz status beneficjenta gwarancji. Udzielenie i potwierdzenie gwarancji bankowej następuje na piśmie pod rygorem nieważności. Gwarancja bankowa jest usługą płatną w banku, a zatem stanowi dodatkowy koszt dłużnika. Żeby otrzymać gwarancję, dłużnik najczęściej musi spełnić określone przez bank wymogi dotyczące zdolności kredytowej albo ustanowienia zabezpieczenia. Tym samym nie każdy dłużnik będzie mógł zawrzeć z bankiem umowę o gwarancję bankową. Spełnienie warunków zapłaty z gwarancji może wymagać od ciebie przedstawienia określonych dokumentów potwierdzających spełnienie warunków i żądania zapłaty w określonej formie – jest to tak zwana gwarancja warunkowa. Może się też zdarzyć, że wypłata środków nie będzie wymagała spełnienia warunków i dostarczenia w związku z tym dokumentów, a tylko zgłoszenia żądania zapłaty – jest to tak zwana gwarancja bezwarunkowa. Zasady wypłaty środków, w tym: czy konieczne jest spełnienie dodatkowych warunków, zależą od umowy gwarancji bankowej i treści samej gwarancji bankowej. Dobrowolne poddanie się egzekucji Dobrowolne poddanie się egzekucji to procedura nazywana potocznie także „trzy siódemki” (nawiązanie do art. 777 Kodeksu postępowania cywilnego, w którym uregulowano dobrowolne poddanie się egzekucji). Dobrowolne poddanie się egzekucji może polegać na tym, że dłużnik zobowiązuje się dokonać zapłaty określonej sumy pieniędzy i dzięki temu będziesz mógł szybciej, bez prowadzenia sporu sądowego, doprowadzić do egzekucji komorniczej i odzyskania długu. Żeby prowadzić postępowanie egzekucyjne i złożyć sprawę do komornika, potrzebujesz tytułu wykonawczego, który składa się z dwóch elementów: tytułu egzekucyjnego i klauzuli wykonalności. Najpierw musisz uzyskać tytuł egzekucyjny. Może być nim wyrok sądu zasądzający na twoją rzecz zapłatę – to jednak wymaga sporu sądowego. Jeżeli jednak twój dłużnik poddał się dobrowolnie egzekucji, tytułem egzekucyjnym będzie akt notarialny zawierający oświadczenie dłużnika. Mając taki tytuł egzekucyjny możesz, w razie spełnienia się warunków określonych w akcie, złożyć do sądu wniosek o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności. Tak uzyskany tytuł wykonawczy pozwoli na prowadzenie egzekucji komorniczej. Ważne! Oświadczenie dłużnika o dobrowolnym poddaniu się egzekucji wymaga formy aktu notarialnego. Treść może różnić się w zależności od przypadku. Taki akt notarialny wywołuje poważne konsekwencje prawne, zatem powinien być przemyślany i zawierać wszystkie określone przepisami i niezbędne elementy. Zastaw Zastaw zwykły Zastaw to - mówiąc najprościej - umowa pomiędzy właścicielem rzeczy, a wierzycielem, dzięki której ten wierzyciel ma pierwszeństwo przed innymi kupującymi lub wierzycielami dłużnika w dochodzeniu swojej wierzytelności. Wyjątkiem od tej zasady są na przykład należności alimentacyjne czy część kosztów egzekucyjnych. Właściciel rzeczy, na której jest ustanowiony zastaw, to zastawca. Wierzyciel jest zastawnikiem. Zastaw występuje w różnych formach. Po pierwsze, można ustanowić zastaw zwykły na rzeczy ruchomej, na przykład na pierścionku albo samochodzie. W tym przypadku, żeby zabezpieczyć twoją wierzytelność określona rzecz ruchoma zostaje obciążona prawem, na mocy którego możesz dochodzić zaspokojenia z tej rzeczy (czyli uzyskać zwrot długu): bez względu na to, czyją stała się własnością z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela rzeczy (poza wyjątkami wskazanymi w przepisach). Jeśli na rzeczy ma zostać ustanowiony zastaw, trzeba: zawrzeć na piśmie, z datą pewną, umowę z właścicielem rzeczy (może, ale nie musi być to dłużnik) wydać wierzycielowi albo innej osobie, na którą zgodził się wspólnie wierzyciel z właścicielem rzeczy, rzecz, na której ma być ustanowiony zastaw. Umowa z datą pewną jest formą czynności prawnej zawierającą urzędowe poświadczenia daty, które jest skuteczne także względem osób nie uczestniczących w dokonaniu tej czynności prawnej. Aby utrzymać zastaw, nie można rzeczy nim zabezpieczonej zwracać właścicielowi rzeczy. Jeżeli wierzyciel (zastawnik) zwróci rzecz zastawcy, zastaw wygasa. Pamiętaj! Właściciel rzeczy nie może się zobowiązać wobec wierzyciela, że nie dokona zbycia lub obciążenia rzeczy przed wygaśnięciem zastawu. Takie zobowiązanie, nawet jeśli zostanie sformułowane przez zastawcę, jest nieważne. To oznacza, że właściciel rzeczy (zastawca) może tę rzecz sprzedać, nawet jeśli jej nie posiada. Zaspokojenie wierzyciela z rzeczy obciążonej (czyli spłata wierzytelności) następuje według przepisów o sądowym postępowaniu egzekucyjnym. Warto wiedzieć, że zastaw zabezpiecza także roszczenia o odsetki za trzy ostatnie lata przed zbyciem rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym, przyznane koszty postępowania w wysokości nieprzekraczającej dziesiątej części kapitału oraz inne roszczenia o świadczenia uboczne, w szczególności roszczenie o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, oraz o zwrot nakładów na rzecz. Po drugie, można ustanowić zastaw zwykły na prawach, które są zbywalne, na przykład prawa wynikające z papierów wartościowych czy autorskie prawa majątkowe. Do zastawu na prawach stosuje się odpowiednio przepisy o zastawie na rzeczach ruchomych (z pewnymi wyjątkami). Do ustanowienia zastawu na prawie stosuje się przepisy o przeniesieniu tego prawa, na przykład dotyczące papierów wartościowych. Niektóre przepisy regulujące prawa, jak kodeks spółek handlowych, wymagają w odniesieniu do zastawu specjalnych działań Na przykład jeśli zastawem mają być objęte prawa udziałowe wspólnika w spółce z to właściwą formą umowy jest umowa na piśmie z podpisami notarialnie poświadczonymi. Dodatkowo umowa spółki może uzależnić zastawienie udziału od zgody spółki albo ograniczać w inny sposób. W przypadku udziałów w spółce z należy także powiadomić spółkę, przedstawiając dowód ustanowienia zastawu - ustanowienie zastawu jest skuteczne wobec spółki od chwili, gdy spółka otrzyma zawiadomienie o tym od jednego z zainteresowanych wraz z dowodem dokonania czynności. Pamiętaj! Umowa o ustanowienie zastawu na prawach powinna być zawarta na piśmie z datą pewną, chociażby umowa o przeniesienie prawa nie wymagała takiej formy. Przepisy dotyczące zastawu na prawach zawierają regulacje wybranych kwestii szczegółowych. Na przykład możesz wykonywać wszelkie czynności i dochodzić wszelkich roszczeń, które zmierzają do zachowania prawa obciążonego zastawem. Szczególne regulacje dotyczą sytuacji, kiedy to inna wierzytelność jest traktowana jako zabezpieczenie i została obciążona zastawem. Gdy takiej wierzytelności można się już domagać, zamiast zapłaty możesz żądać, ażeby zastawca przeniósł na ciebie wierzytelność obciążoną zastawem, jeżeli jest pieniężna, do wysokości twojej wierzytelności zabezpieczonej zastawem. Możesz wtedy dochodzić przypadłej tobie z tego tytułu części wierzytelności z pierwszeństwem przed częścią przysługującą zastawcy. Poza tym, w razie spełnienia świadczenia, zastaw na wierzytelności przechodzi na przedmiot świadczenia – zatem, nawet jeśli wierzytelność obciążona zastawem zostanie spełniona, to sam zastaw nie wygasa. Zastaw rejestrowy Poza zastawem zwykłym istnieje drugi rodzaj zastawu – zastaw rejestrowy. Do ustanowienia zastawu rejestrowego są wymagane: umowa o ustanowienie tego zastawu (umowa zastawnicza) między zastawcą a zastawnikiem oraz wpis do rejestru zastawów. Rejestr zastawów jest jawny i prowadzą go sądy rejonowe. Możesz sprawdzać wpisy w rejestrze online. Przeczytaj, jak skorzystać z elektronicznego dostępu do Rejestru Zastawów. Umowa zastawnicza: powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności (do umów o ustanowienie zastawu rejestrowego na wierzytelnościach i prawach nie stosuje się przepisów o formie pisemnej szczególnej określonej w odrębnych przepisach) musi zawierać przynajmniej: datę zawarcia umowy, imię i nazwisko (nazwę) oraz miejsce zamieszkania (siedzibę) i adres zastawnika, zastawcy i dłużnika, jeżeli nie jest on zastawcą, przedmiot zastawu w sposób odpowiadający jego właściwościom i wierzytelność zabezpieczoną zastawem – przez oznaczenie stosunku prawnego, z którego ta wierzytelność wynika lub może wynikać, oraz najwyższej sumy zabezpieczenia. Rzeczy obciążone zastawem rejestrowym, a także papiery wartościowe lub inne dokumenty dotyczące praw obciążonych takim zastawem mogą być pozostawione w posiadaniu zastawcy lub osoby trzeciej wskazanej w umowie o ustanowienie zastawu rejestrowego, jeżeli wyraziła ona na to zgodę. Pod pewnymi warunkami umowa zastawnicza może przewidywać zaspokojenie zastawnika przez przejęcie przez niego na własność przedmiotu zastawu rejestrowego. Umowa zastawnicza może też przewidywać, że zaspokojenie zastawnika nastąpi przez sprzedaż przedmiotu zastawu rejestrowego w drodze przetargu publicznego, który przeprowadzi notariusz lub komornik, w terminie 14 dni od dnia złożenia przez zastawnika wniosku o dokonanie sprzedaży. W umowie zastawniczej dopuszczalne jest zastrzeżenie, przez które zastawca zobowiązuje się względem zastawnika, że przed wygaśnięciem zastawu rejestrowego nie dokona zbycia lub obciążenia przedmiotu zastawu. Zasadą jest, że takie zbycie lub obciążenie przedmiotu zastawu rejestrowego jest nieważne. Natomiast zbycie lub obciążenie przedmiotu zastawu rejestrowego dokonane wbrew zastrzeżeniu jest ważne, jeżeli osoba, na której rzecz zastawca dokonał zbycia lub obciążenia, nie wiedziała i przy zachowaniu należytej staranności nie mogła wiedzieć o tym zastrzeżeniu w chwili zawarcia umowy z zastawcą. Dodatkowo, w razie zbycia lub obciążenia przedmiotu zastawu rejestrowego wbrew zastrzeżeniu, możesz żądać natychmiastowego zaspokojenia wierzytelności zabezpieczonej tym zastawem. Hipoteka Hipoteka pełni podobną funkcję do zastawu. Zabezpieczeniem wierzytelności nie jest w tym przypadku rzecz ruchoma ani prawo zbywalne, ale nieruchomość. W tym wypadku, jeżeli wierzyciel nie otrzyma należności, to ma prawo uzyskać spłatę z nieruchomości - nieruchomość jest sprzedawana, a uzyskane środki przeznaczane na spłatę długu. Te zabezpieczenie działa nawet wtedy, gdy właściciel obciążonej hipoteką nieruchomości ją sprzeda. Wtedy za spłatę długu odpowiada aktualny właściciel nieruchomości. W praktyce do ustanowienia hipoteki potrzebne jest: zawarcie umowy w formie notarialnej między wierzycielem a właścicielem nieruchomości złożenie wniosku do sądu wieczystoksięgowego o wpis do księgi wieczystej nieruchomości, której to zabezpieczenie dotyczy. Umowa o ustanowienie zabezpieczenia hipotecznego musi zawierać oświadczenie właściciela nieruchomości obciążanej hipoteką o wyrażeniu zgody na ustanowienie hipoteki. Trzeba w niej także wskazać sumę i walutę hipoteki, gdyż hipoteka zabezpiecza wierzytelność do oznaczonej sumy pieniężnej. Hipoteka zabezpiecza twoje wierzytelności pieniężne (dłużnik jest zobowiązany do zapłaty określonej sumy pieniędzy). Ponadto, hipoteka może zabezpieczać wierzytelności przyszłe oraz wierzytelności wynikające z papierów wartościowych. Ważne! Przedmiotem hipoteki może być kilka wierzytelności, z różnych stosunków prawnych przysługujących temu samemu wierzycielowi. Dobrowolne poddanie się egzekucji – jak to działa? W polskich realiach postępowanie sądowe jest swoistą drogą przez mękę. Wiąże się ze stratą czasu i pieniędzy, nie mówiąc już o ludzkiej energii. Czy zatem istnieją sposoby na to aby uniknąć wizyt w sądzie i szybciej doprowadzić do skutecznej egzekucji swoich należności. Polskie prawo jest pod tym kątem naprawdę elastyczne i zapewnia wiele instrumentów służących dochodzeniu swoich praw innych niż wyrok sądowy. Jednym z nich jest dobrowolne poddanie się egzekucji regulowane w polskim kodeksie postępowania cywilnego w art. 777. Na wstępie należy jednak poczynić zastrzeżenie, iż ewentualne użycie „trzech siódemek” jest możliwe tylko i wyłącznie wtedy, gdy przed zaistnieniem sporu uda się nam z naszym kontrahentem porozumieć. Nasz kontrahent musi w tym celu wydać specjalne oświadczenie w formie aktu notarialnego, w którym podda się egzekucji. Poddanie to może polegać na obowiązku zapłaty sumy pieniężnej albo wydaniu rzeczy zamiennych, ilościowo w akcie oznaczonych. Prawo przewiduje także poddanie się egzekucji poprzez wydanie rzeczy indywidualnie oznaczonej (na przykład nieruchomości), gdy termin zapłaty, uiszczenia lub wydania jest w akcie wskazany. Istotne jest przy tym konkretne opisanie obowiązku podlegającego spełnieniu (obowiązek zapłaty określonej kwoty pieniężnej, wydanie rzeczy, wydanie lokalu, nieruchomości, wydanie statku, uiszczenia innych rzeczy zamiennych, ilościowo w tym akcie notarialnym oznaczonych, wydanie rzeczy indywidualnie oznaczonej). Konsekwencją wydania tego oświadczenia przez dłużnika jest to, iż po zaopatrzeniu tego oświadczenia w klauzulę wykonalności, możemy udać się z nim bezpośrednio do komornika, który poprowadzi na naszą rzecz postępowanie egzekucyjne. Oczywiście jest to możliwe tylko wtedy, gdy dłużnik zaniechał świadczenia, do którego był zobowiązany. Najlepszym czasem na myślenie o przyspieszonej egzekucji są negocjacje z przyszłym kontrahentem, który powinien być przez nas uprzedzony, iż będziemy chcieli domagać się od niego wydania takiego dokumentu. Oczywiście druga strona może mieć opory w poddaniu się egzekucji, w szczególności może się obawiać, iż dokument zostanie wykorzystany w sposób bezprawny. Z drugiej jednak strony postawienie „trzech siódemek” jako elementu porozumienia pozwoli nam w pewnej mierze ocenić intencję drugiej strony i zorientować się czy chce ona faktycznie zrealizować przyszły kontrakt, czy też ma już wkalkulowaną w swoją strategię jakąś batalię sądową. Bardzo ważną rzeczą jest także przypilnowanie samej sekwencji pozyskiwania opisywanego oświadczenia od kontrahenta. Z uwagi jednak na wymóg formy aktu notarialnego, same umowy, które są zwierane zazwyczaj w zwykłej formie pisemnej, mogą zawierać jedynie zobowiązanie do złożenia takiego oświadczenia w trybie art. 777 kpc w oznaczonym czasie, po zawarciu umowy. W takim przypadku należy rozważyć wprowadzenie do umowy klauzuli, iż niedostarczenie notarialnego oświadczenia o poddaniu się egzekucji będzie oznaczało, iż umowa nigdy nie wejdzie w życie albo tez będzie to pociągało obciążenie kontrahenta dotkliwymi karami umownymi. Witam, czy przy kredycie hipotecznym, gdzie jest ubezpieczenie kredytu, oraz ubezpieczenie na dom wraz z cesją i umową o przelew wierzytelności, oraz płaceniu rat w terminie, mam obowiązek podpisana umowy o poddanie się egzekucji u notariusza? Dodam, że wcześniej nie bylem informowany o tym, po około 1,5 roku zostałem poinformowany e-mailem o potrzebie podpisania tej umowy. Bank żąda podpisania oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucjiCzym był BTE, czyli Bankowy Tytuł Egzekucyjny?Co straciły banki po likwidacji BTE?Oświadczenie dłużnika o dobrowolnym poddaniu się egzekucjiBank żąda ode mnie złożenia oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji – czy mam je podpisać? Bank żąda podpisania oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji Sytuacja, w której się znalazłeś, dotknęła tysięcy klientów banków korzystających nie tylko z kredytów hipotecznych, ale również innych pożyczek i chwilówek. I już ci wyjaśniam, o co chodzi… Wynikła ona po tym, jak wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2015 roku Trybunał Konstytucyjny orzekł niezgodność z Konstytucją przepisów o Bankowych Tytułach Egzekucyjnych (BTE) – art. 96 ust. 1 i art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe w sprawie sygn. akt P 45/12. Skutki przedmiotowego wyroku zostały odroczone do dnia 1 sierpnia 2016 roku z konieczności wprowadzenia przez ustawodawcę przepisów, które umożliwią bankom łatwe egzekwowanie wierzytelności, a które nie będą krzywdzące dla klientów banków. Pokłosiem powyższego, było przyjęcie przez Sejmu nowelizacji przepisów prawa bankowego – ustawa z dnia 25 września 2015 roku o zmianie ustawy Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw, które pozbawiły banki możliwości dochodzenia roszczeń od swych „niesolidnych klientów” przy „uprzywilejowanej” procedurze. Czym był BTE, czyli Bankowy Tytuł Egzekucyjny? Przed zmianą przepisów klient, który przychodził do banku po pożyczkę lub kredyt bankowy, w większości przypadków podpisywał wraz z umową kredytu oświadczenie o poddaniu się egzekucji. Przedmiotowe oświadczenie kredytobiorcy stanowiło zabezpieczanie banku na wypadek niespłacenia kredytu przez zobowiązanego. Oświadczenie kredytobiorcy o poddaniu się egzekucji do wskazanej kwoty, która mogła przekroczyć nawet dwukrotność pożyczonej kwoty, umożliwiało bankowi wystawienie Bankowego Tytułu Egzekucyjnego, który wraz z klauzulą wykonalności stanowił tytuł wykonawczy. Czyli, w przypadku, kiedy klient nie wywiązał się z warunków umowy (zaniechał spłaty kredytu) bank w krótkim terminie, przy minimum formalności mógł uzyskać tytułu wykonawczy i złożyć do komornika wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Cała sprawa była załatwiana w terminie nie dłuższym niż kilka tygodni, a sama procedura sądowa ograniczała się jedynie do rozpoznania przez sąd wniosku o nadanie klauzuli wykonalności na przygotowany przez bank BTE. Zgodnie z procedurą cywilną na wydanie postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności na Bankowy Tytuł Egzekucyjny sądy miały 3 dni od dnia złożenia wniosku przez wierzyciela. Co straciły banki po likwidacji BTE? Bankowy Tytuł Egzekucyjny dawał bankom uprzywilejowaną pozycję, mogły one bowiem w szybkim tempie realizować przymusowe ściągnięcie długu. Po zmianie przepisów doszło do sytuacji, kiedy banki zostały zmuszone odnaleźć inny- skuteczny sposób na „nierzetelnego” klienta. Po odebraniu prawa do wystawiania BTE banki, by móc zainicjować postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi, musiałyby posiadać prawomocny wyrok lub nakaz zapłaty opatrzony klauzulą wykonalności – cała procedura stała się dla nich i dłuższa i bardziej kosztowna. Oświadczenie dłużnika o dobrowolnym poddaniu się egzekucji Ktoś zatem z tęgich głów sięgnął po instrument, jakim jest oświadczenie dłużnika o dobrowolnym poddaniu się egzekucji złożonym przed notariuszem. I znów dzieje się to samo – dobrowolne oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji, pozwala bankom na uzyskanie tytułu egzekucyjnego bez potrzeby wszczynania sporu sądowego w postępowaniu procesowym. Wystarczy znów jedynie w postępowaniu nieprocesowym, złożyć wniosek o nadanie klauzuli wykonalności na akt notarialny, aby po jej nadaniu złożyć wniosek o wszczęcie egzekucji przeciwko dłużnikowi. Postępowanie znów jest znacznie krótsze i o wiele mniej kosztowne. Bank żąda ode mnie złożenia oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji – czy mam je podpisać? Co do zasady, bank nie może nałożyć na kredytobiorcę obowiązku podpisania oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji. Sprawa nie jest jednak do końca tak oczywista. W przypadku nowych klientów bank może bowiem uzależnić udzielenie kredytu od złożenia oświadczenie, o którym mowa. Jeżeli chodzi o klientów, których kredyty są już aktywne, rozwiązania szukać należy w zapisach umowy oraz w treści tzw. OWU. To z nich możesz się dowiedzieć, czy w twoim przypadku w umowie i załącznikach do niej zostały zastosowane zapisy dające kredytodawcy możliwości żądania dodatkowych zabezpieczeń kredytu w czasie trwania umowy. Reasumując, moim zdaniem podpisanie oświadczenie o dobrowolnym poddaniu się egzekucji nie będzie niczym negatywnym, w szczególności, kiedy wywiązujesz się ze spłaty kredytu terminowo. Niemniej jednak musisz liczyć się z koniecznością pokrycia kosztów notarialnych. Co mogę poradzić ci w tym momencie? Nie śpiesz się i poczekaj na oficjalny kontakt z banku. Jeśli ktoś do ciebie zadzwoni z banku, zapytaj, o co dokładnie chodzi i jakie koszty leżą po twojej stronie. Jeśli jesteś osobą niecierpliwą, możesz udać się do placówki banku, gdzie zaciągałeś kredyt i tam poprosić o więcej informacji na ten temat. Przede wszystkim na spokojnie zapoznaj się z treścią umowy kredytu oraz jej wszystkich załączników. Dodatkowo pragnę cię uspokoić i zapewnić, że żądanie banku z całą pewnością nie powinno spędzać ci snu z oczu. Życzę wszystkiego dobrego! Wybrane specjalnie dla Ciebie: Kredyt oddłużeniowy – pomoc CZY pułapka? [SPRAWDŹ] Bank wypowiedział kredyty i pożyczki, czego mogę się spodziewać Negocjacje kredytu hipotecznego z bankiem [PORADNIK] od A do Z ODMOWA udzielenia kredytu? – sprawdź te 19 FAKTORÓW Jak poradzić sobie z długami? wypowiedzenie umowy kredytów Oceń mój artykuł: (1 votes, average: 5,00 out of 5)Loading... Przejdź do zawartości CITIHAUSPRODUKTYUDZIAŁY W NIERUCHOMOŚCINEGOCJACJE Z WIERZYCIELAMISPRZEDAŻ MIESZKAŃ I DOMÓW Z PROMESĄOCHRONA PRAWNA NIERUCHOMOŚCIFINANSOWANIEPRACACENTRUM KARIERYWSPÓŁPRACAWiedzaARTYKUŁYDOKUMENTYSTREFA INWESTORAKONTAKTZapraszamy do kontaktuFAQ DOBROWOLNE PODDANIE SIĘ EGZEKUCJI Pokaż większy obrazek DOBROWOLNE PODDANIE SIĘ EGZEKUCJI Dobrowolne poddanie się egzekucji Prowadzenie sporu o zapłatę przed sądem z reguły oznacza przewlekłą drogę do odzyskania przez wierzyciela swej należności, jak również kojarzy się z dużymi kosztami sądowymi, które trzeba ponieść w sprawie. Warto więc mięć na uwadze sposoby, które minimalizują koszty i które stanowią formę zabezpieczenia roszczenia, pozwalającą dochodzić swych praw w postępowaniu egzekucyjnym. Swoistym rozwiązaniem zabezpieczenia swoich interesów przez wierzyciela, aby uzyskać tytuł egzekucyjny bez konieczności prowadzenia sporu przed sądem jest uzyskanie oświadczenia od dłużnika o dobrowolnym poddaniu się egzekucji w formie aktu notarialnego. Posiadanie oświadczenie w tej szczególnej formie w sposób znaczny polepsza sytuację wierzyciela, a jednocześnie jest zapalnikiem motywującym dłużnika do dobrowolnego spełnienia świadczenia. Jak podkreślił Sąd Najwyższy w swym orzeczeniu, „Instytucja aktu notarialnego jako tytułu egzekucyjnego stanowi poważny instrument służący przyspieszeniu oraz ułatwieniu dochodzenia roszczeń i jest wyrazem występującej w prawie cywilnym ogólnej tendencji do ochrony wierzyciela. W istocie więc notarialny tytuł egzekucyjny stanowi surogat orzeczenia sądowego zasądzającego świadczenie na rzecz konkretnego wierzyciela od konkretnego dłużnika” (uchwała SN z 28 czerwca 2017 r., III CZP 10/17). Zgodnie z treścią art. 777 § 1 pkt 4 – 6 kpc, tytułem egzekucyjnym jest akt notarialny zawierający oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji na rzecz oznaczonego wierzyciela. Aby oświadczenie stanowiło tytuł egzekucyjny musi spełniać przesłanki formalne, a mianowicie: – oświadczenie o dobrowolnym poddaniu się egzekucji musi być zawarte w formie aktu notarialnego pod rygorem nieważności, – koniecznym jest określenie przedmiotu świadczenia, – oświadczenie musi określać strony umowy, tj. wierzyciela i dłużnika, – wskazywać na zobowiązanie, np. wynikające z umowy pożyczki, – określać zdarzenie lub termin, w którym świadczenie powinno zostać spełnione. Słusznie zauważył w wyroku Sąd Najwyższy, który orzekł, iż „W odniesieniu do aktów, o którym mowa w art. 777 § 1 pkt 4 i 5 oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji może być złożone także w odrębnym akcie notarialnym, jednakże powinno być w nim wskazane źródło zobowiązania dłużnika, a mianowicie akt ten winien zawierać dokładne oznaczenie świadczenia i źródła jego powstania. Powyższe wymogi mają charakter bezwzględny. Należy bowiem mieć na względzie, że akt notarialny zawierający oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji, po nadaniu mu klauzuli wykonalności, daje wierzycielowi możliwość wszczęcia egzekucji bez uprzedniego prowadzenia postępowania rozpoznawczego. Dlatego oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji jest skuteczne tylko wobec ściśle określonego roszczenia, zarówno co do przedmiotu, jak i podstawy prawnej.” (wyrok SN z dnia 19 marca 1975 r., sygn. III CRN 368/74, OSNCP 1976). Ważne jest również, iż w myśl przepisów regulujących Kodeks postępowania cywilnego umożliwia dobrowolne poddanie się egzekucji do wysokości w akcie notarialnym wprost określonej albo oznaczonej za pomocą klauzuli waloryzacyjnej. Dobrowolne poddanie się egzekucji stanowi jednostronną czynność skierowaną do ściśle oznaczonego wierzyciela. W odniesieniu do tej czynności oznaczenie osoby dłużnika i wierzyciela jest przesłanką formalną, która w przypadku braku zindywidualizowania wierzyciela skutkować będzie odrzuceniem wniosku o nadania przez sąd klauzuli wykonalności. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 28 czerwca 2017 r. podkreślił, że jeżeli: notarialny tytuł egzekucyjny zastępuje wyrok sądu, a tym samym i postępowanie rozpoznawcze, to do istotnej treści takiego tytułu należy oznaczenie osoby wierzyciela, bowiem, o tym kto jest wierzycielem decyduje treść tytułu egzekucyjnego. (…) W sytuacji, gdy wierzyciel bierze udział w czynności dokumentowanej aktem notarialnym w związku, z którą dłużnik składa oświadczenie o poddaniu się egzekucji, jest on indywidualizowany w sposób określony w tym przepisie. Nie ma jednak uzasadnionych podstaw do przyjęcia, że w przypadku, gdy w akcie nie uczestniczy bezpośrednio wierzyciel, to notariusz nie jest obowiązany do jego indywidualizacji, w sposób określony w art. 92 § 1 pkt 4 Wszak na podstawie aktu notarialnego następuje nabycie uprawnień wierzyciela, a zatem w sposób pośredni uczestniczy on w tego rodzaju czynności prawnej jako jej beneficjent, ze skutkami dla postępowania o nadanie klauzuli wykonalności, a następnie postępowania egzekucyjnego. Zważywszy na istotę tytułów egzekucyjnych, w tym także, jak w przypadku notarialnych tytułów egzekucyjnych nie pochodzących od sądu i ograniczoną kognicję sądu w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności, obligatoryjnym elementem takich tytułów jest skonkretyzowanie osoby wierzyciela, na rzecz którego ma być prowadzona egzekucja w sposób przewidziany w art. 92 § 1 pkt 4 (uchwała SN z 28 czerwca 2017 r., III CZP 10/17). Sens prawny unormowania, o którym mowa w art. 777 § 1 polega na tym, że oświadczenie dłużnika o dobrowolnym poddaniu się egzekucji, złożone w formie aktu notarialnego i zawierające wymaganą treść, stanowi tytuł egzekucyjny umożliwiający wszczęcie i przeprowadzenie egzekucji bez potrzeby wszczynania postępowania przed sądem. Aby komornik na wniosek wierzyciela mógł działać, konieczne jest zaopatrzenie aktu notarialnego w klauzulę wykonalności. Trafny opis klauzuli ugruntowany został w orzecznictwie Sądu Najwyższego: Klauzula wykonalności jest zezwoleniem sądu na prowadzenie egzekucji z majątku dłużnika i stwierdzeniem, że obowiązek objęty treścią tytułu egzekucyjnego podlega wykonaniu. Oznacza polecenie i nakaz sądu w stosunku do wszystkich urzędów i osób, których może to dotyczyć, aby wykonały postanowienia tytułu egzekucyjnego lub udzieliły w tym celu pomocy. Istota tego postępowania polega na tym, że nadanie klauzuli wykonalności nie może kreować nowych praw, lecz jedynie potwierdzać zdolność do egzekucji tytułu egzekucyjnego” (uchwała SN z II CZP 155/07). Co do zasady, dobrowolne poddanie się egzekucji stanowi tytuł egzekucyjny wywołujący skutki procesowe. Z powyższego wynika, że przy nadaniu klauzuli wykonalności sąd nie bada ważności czynności prawnej, jednakże Sąd Najwyższy przyjął, że Sąd w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności nie powinien się ograniczyć tylko do zbadania czysto formalnej strony tytułu egzekucyjnego, lecz powinien zbadać, czy postanowienia tego tytułu nadają się do egzekucji. ( uchwała SN z 26 lutego 1960 r., III CR 922/59). Mając powyższe na uwadze nachodzi nas pytanie- czy poddawać się dobrowolnej egzekucji, czy też nie? Oczywiście, instytucja ta ma na celu zabezpieczenie i przyspieszenie windykacji należności przez wierzyciela. Należy jednak pamiętać, że w razie niemożności spełnienia przez dłużnika świadczenia, złożenie oświadczenia o poddaniu się egzekucji pozwoli uniknąć kosztów postępowania przed sądem. Ponadto, dłużnik może wyrazić swój sprzeciw w stosunku do nadania przez Sąd klauzuli wykonalności poprzez złożenie zażalenia. Artykuł 840 § 1 reguluje prawo dłużnika do złożenia przeciwko wierzycielowi powództwa przeciwegzekucyjnego, w którym może żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu lub po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie (np. spłacono wierzytelność) wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane. Zatem, rozwiązanie, o którym mowa w niniejszym artykule ma znacznie więcej plusów, aniżeli przeprowadzenie sporu przed sądem, co obie strony konfliktu powinny mieć na uwadze. Podsumowując, skarga na czynności komornika umożliwia zarówno dłużnikowi, wierzycielowi, jak i osobom, których prawa zostały naruszone lub zagrożone kontrolę organu egzekucyjnego w przedmiocie legalności podejmowanych przez niego działań egzekucyjnych. W piśmie możemy wskazywać na wszelkie nadużycia i nieprawidłowości, których dopuścił się komornik i domagać się zaniechania czynności już wykonanych. By admin|2021-07-16T12:22:26+00:004 stycznia, 2019|Uncategorized|Możliwość komentowania DOBROWOLNE PODDANIE SIĘ EGZEKUCJI została wyłączona Podobne wpisy Chcąc ułatwić sobie uzyskanie spłaty długu przez dłużnika, możemy zabezpieczyć swoją wierzytelność już na samym początku zaciągania przez niego zobowiązania możliwie unikając długotrwałego procesu sądowego. Można to uczynić poprzez akt notarialny, w którym dłużnik dobrowolnie podda się egzekucji. W niniejszym odcinku odpowiemy sobie na pytanie, czym jest dobrowolne poddanie się egzekucji, w jaki sposób możemy je ustanowić oraz jakie warunki musimy spełnić, aby wszcząć egzekucję na podstawie aktu notarialnego. Jest to dokument w formie aktu notarialnego, w którym dłużnik zobowiązuje się, że podda się w określonym terminie oraz na określonych warunkach egzekucji ze swojego majątku w przypadku, w którym zaprzestanie wypełniać swojego zobowiązania. Dokument taki stanowi tytuł egzekucyjny, który może być zweryfikowany na wniosek wierzyciela przez odpowiedni do tego sąd i uznany jako akt wykonawczy, który będzie stanowił podstawę do prowadzenia przeciwko dłużnikowi postępowania egzekucyjnego. Kierując się taką drogą dochodzenia naszej należności, omijamy cały proces postępowania sądowego, w którym musielibyśmy wykazać i udowodnić całe nasze żądanie, co niekiedy jest dość trudne. Oszczędzamy tutaj nie tylko czas, ale i pieniądze, które musimy tak naprawdę zainwestować jedynie we wniosek o nadanie klauzuli wykonalności, który w porównaniu do kosztów postępowania jest nieporównywalnie niższy. Nie jest jednak tak bajecznie prosto. We wniosku tym należy i tak wykazać, że warunki opisane w akcie notarialnym zostały spełnione oraz, że termin tam określony został dochowany. Jeżeli tego nie zrobimy, to sąd może oddalić nasz wniosek, co skutkować będzie brakiem ustanowienia klauzuli wykonalności i brakiem możliwości skierowania całej sprawy do komornika. Forma obrony ze strony dłużnika Dłużnik ma prawo kwestionować fakt swojego niewywiązania się z przedmiotowego zobowiązania, twierdząc np., że warunek określony w akcie notarialnym nie został spełniony, lub też że nie został on wykorzystany przez wierzyciela w odpowiednim terminie. Może tego dokonać poprzez tzw. powództwo przeciwegzekucyjne, które początkuje się wniesieniem pozwu przeciwko wierzycielowi z żądaniem pozbawienia go tytułu wykonawczego w postaci aktu notarialnego stanowiącego o dobrowolnym poddaniu się egzekucji. Powództwo takie podlega opłacie stosunkowej (5% wartości przedmiotu sporu)i – co bardzo ważne – nie wstrzymuje egzekucji komorniczej. W takim przypadku należy zawrzeć w pozwie także wniosek o tzw. zabezpieczenie powództwa. Jak skonstruować zapisy w akcie notarialnym? Tworząc dokument przedmiotowej treści należy pamiętać o kilku bardzo istotnych kwestiach, które będą rzutować na jego poprawność i skuteczność względem osób trzecich. W pierwszej kolejności powinniśmy zadbać o szczególne wyodrębnienie zapisów dotyczących samego dobrowolnego poddania się egzekucji (nie powinny być one opisane zaraz obok samego zobowiązania dłużnika). Wprowadziłoby to zapewne chaos i brak przejrzystości w samym dokumencie, co następnie prowadziłoby do różnych niesnasek natury prawnej oraz niedopowiedzeń, czego nie chcemy. Nie oznacza to jednak, że sam zapis o poddaniu się egzekucji nie powinien zawierać źródła zobowiązania i oznaczenia samego świadczenia, które determinuje przecież samą ewentualną egzekucję. Są to bowiem kwestie, które musi zawierać dany dokument, aby można było go później uwierzytelnić w sądzie jako tytuł egzekucyjny. Zatem tak ważne jest precyzyjne określenie naszego roszczenia, bowiem to właśnie ono i tylko ono będzie podstawą naszych działań. Jakiekolwiek kwestie pominięte w tymże akcie nie będą miały większego znaczenia. Ma to bezpośredni związek z tym, że sąd rozpoznający dany wniosek o nadanie takiemu dokumentowi rangi tytułu egzekucyjnego, nie ma już w swojej kompetencji możliwości oceny jego ważności prawnej (nie prowadzi postępowania sądowego, zatem nie może dokonywać merytorycznej oceny danego dokumentu). Podsumowanie Wyżej wymienione kwestie są bezapelacyjnie jednym z niewielu takich zabezpieczeń wierzytelności, które dają wierzycielowi możliwość całkiem sprawnego dojścia do wyegzekwowania swojej należności. Pamiętać jednak trzeba o należytym skonstruowaniu poszczególnych zapisów, które stanowić będą podstawę naszego zabezpieczenia. Bez tego, nasza droga do uzyskania należnych nam pieniędzy może się znacznie wydłużyć. Bardzo dziękuję, że spędziłeś te parę chwil ze mną. Mam nadzieję, że zostaniesz na dłużej i zasubskrybujesz mój podcast, do czego serdecznie zachęcam. Jeżeli masz do mnie jakiekolwiek pytania lub sugestie dotyczące tworzonego podcastu albo też pojawiły się w Twojej głowie pomysły na nowe tematy, które mógłbym poruszyć – proszę Cię o wiadomość mejlową na adres kontakt@ Na ten moment to wszystko – dziękuję, że uczestniczyłeś w tym podcaście do końca. Trzymaj się, cześć!

dobrowolne poddanie się egzekucji koszt aktu